Ζακυνθινή Δοξασία – Μύθος για το Βροντόνερο Καλαμακίου
(Το Βροντόνερο είναι μία από τις Πηγές του Σκοπού. Βρίσκεται πίσω από το όρος Σκοπός, βράχος που κατεβάζει πολλά νερά. Στον 19ο αιώνα επιχειρήθηκε να αρδευθεί από τα νερά του Βροντόνερου η πόλη, αλλά η προσπάθεια απέτυχε γιατί τα νερά απεδείχθησαν ακατάλληλα, λόγω της μεγάλης περιεκτικότητας γύψου).
Πίσω από το Σκοπό είναι ένα μέρος με πολλά νερά, βράχος πάνω από τη θάλασσα, που λέγεται «Βροντόνερο». Εκεί έλεγαν ότι κατοικούν οι σατανάδες και ότι εκεί υπάρχει το βασίλειό τους. Μόνο μέρα μπορεί να περάσει βάρκα από το μέρος αυτό που είναι το Βροντόνερο. Γιατί όταν επερνούσαν βάρκες έπεφταν πέτρες χωρίς να υπάρχει κανείς που να τις ρίχνει. Πολλές φορές επνιγόντανε πολλοί άνθρωποι ή εχτυπιόντανε από τις πέτρες που έπεφταν. Δεν περνούν λοιπόν από κει παρά μόνο την ημέρα και ανοιχτά προς το πέλαγος. Είπαν λοιπόν ότι κατοικούν εκεί οι διαβόλοι και έτσι ονομάστηκε «βροντόνερο».
Ζακυνθινή παράδοση για την Καμάρα στα Βρυσάκια Αργασίου
(Τα Βρυσάκια είναι πηγές του όρους Σκοπού, που βρίσκονται στο Αργάσι).
Η παράδοση λέει ότι η τοποθεσία στα Βρυσάκια άρεσε πολύ στον Θεόδωρο Κολοκοτρώνη, ο οποίος, ατρόμητος όπως ήταν, του άρεσε να περνάει τη Γέφυρα με το άλογό του, κατά τα χρόνια που έζησε στη Ζάκυνθο (15) πριν την επανάσταση του 1821.
Λαϊκή τοπική παράδοση για τα 12 Πηγάδια του Ανδρονιού στον Αγαλά
(Τα 12 Πηγάδια του Ανδρονιού βρίσκονται στο χωριό Αγαλάς, που αποτελεί ορεινό χωριό του Λαγανά. Τα 11 από αυτά είναι εμφανή, στην επιφάνεια του εδάφους, ενώ το 12ο βρίσκεται θαμμένο κάτω από τη γη. Τα Πηγάδια βρίσκονται σε υψίπεδο του όρους Βραχιώνας, ανάμεσα σε καλλιεργημένη έκταση αμπελιών και ελαιοδέντρων. Τα πηγάδια βρίσκονται σε κοινόχρηστη έκταση που ανήκει σε διαφορετικούς ιδιώτες, όπως και τα πηγάδια. Χτίστηκαν τον 15ο αιώνα, επί Ενετοκρατίας).
Ο Ανδρονιός, λέει η παράδοση της περιοχής Αγαλά, (από προφορικές μαρτυρίες) ήταν δράκος ψηλός 300 μέτρα που έφτιαξε τα 12 πηγάδια του Αγαλά. Τα πηγάδια πήραν το όνομά του, όπως και η κοιλάδα, στην οποία φτιάχτηκαν.
Ο καλός άρχοντας του χωριού και προστάτης του, ο Δαμιανός υποχρέωσε τον κακό δράκο Αντρονιό να μονομαχήσει μαζί του και τον νίκησε. Σαν τιμωρία του επέβαλε να φτιάξει 12 πηγάδια, ένα κάθε μήνα του χρόνου, για το καλό των ανθρώπων του χωριού. Από τη σπηλιά του, ο Δαμιανός, παρακολουθούσε τον Αντρονιό για να εκτελεί καλά το έργο-τιμωρία του. Τα πηγάδια φτιάχτηκαν. Τα 12 πηγάδια του Αντρονιού. Οι κάτοικοι είχαν πια νερό. Όταν ο Αντρονιός ξαναεπαναστάτησε, ο Δαμιανός τον σκότωσε και το απολίθωμά του «βρίσκεται» σήμερα στην ομώνυμη σπηλιά.
Λαϊκή Παράδοση για την τοποθεσία «τση γρίας το πήδημα» στην περιοχή Ξηροκάστελλου Βασιλικού
Στην περιοχή του Ξηροκάστελλου υπάρχει ένα ρέμα που ονομάζεται «τση γρίας το πήδημα». Λέγεται ότι μία βραδιά με πολύ βροχή μία γρία γύριζε στο σπίτι της από τη χώρα. Φτάνοντας στο ρέμα διαπίστωσε ότι είχε φουσκώσει πολύ από τη βροχή. Νευρίασε, άρχισε να βλαστημά και αποφάσισε να πηδήξει απέναντι. Έπεσε στο ρέμα και πνίγηκε.
Η τοποθεσία πήρε το όνομα «τση γρίας το πήδημα» σαν αιώνιο παράδειγμα τιμωρίας που περιμένει όσους βλασφημούν τα θεία.